شعر میلاد حضرت امام محمد تقی جواد الائمه علیه السلام

سوسن و سرو و صنوبر خنده ای مستانه زد

 غنچه ها بر ســقف عالم خیمه ای شاهانه زد

باغ و بستان رونقی هم چون ارم بر خود بدید

برق شادی بر رخ شمـع و  گل و پروانه زد

چرخ گردون شادمان است و فلک هم بی قــرار

 بهر اجلال نزولی، شانه بر کاشانه زد

باز شد ابواب رحمت رخ نمود ابن الرضا

عاقبت آمــد جواد و رد بر افسانه زد

غم برفت از چهره ی شمس الشموس مهربان

تا که مولودی مبارک حلقـــــــــــه بر آن خانه زد

مادری هم چون سبیکه صاحب فضــــل و کمال

بر رخ فرزند خود بس بوســـــــــــه ای جانانه زد

"مخلص" از شوق و شعف، مـدح و ثنای اونمو

 ای بســـــــــــــا از پرتو جودش بسی پیمانه زد

شعر میلاد حضرت امام محمد باقر علیه السلام (دو)

صد شکرکه غـم ها به سرآمد

 بــرآینــه نـــوری دگــــر آمد

دردانه جگر گوشـــــــــه زهرا

 بر آل محمـــــــــــــد پسر آمد

در ماه رجـــــــــب ماه عبادت 

بر انس و ملک تاج ســــر آمد

از عــرش به این عالـم خاکی 

زیبا پســـری چون قمــر آمد

بر دخت حسن فاطمــه اینک

دانش ور و صاحب هنــر آمد

بر پـور حسـین روح عبادات

 از نسل پیمبــر گهـــــر آمد

از درج ولایت گهــــــــر و دُر 

بر نخـــــــل ولایت ثمر آمد

از دانش بی مثل و نظیرش 

 از جهل، جهــانی به در آمد

بر علـــــم نبی وارث بر حق

 بر دانش عالـــم، پدر آمد

"مخلص" تو بخوان مدح و ثنایش

 خوش باش که غم ها به سر آمد

مفعــــــول مفاعیـــــــل فعـــــولن 

مفعــــــول مفاعیــــــل فعـــــــولن

اردیبهشت ماه 1393

"مخلص"

شعر میلاد حضرت امام محمد باقر علیه السلام (یک)

باد صـــــبا زدشت گل یک گل برتر آورد 

ساقی با مــــــــــرام ما آن می طاهر آورد

مطرب خوش نغمه اگر زخمه زند به تار خود 

شورو شعف بپـــــا کند وجد سراسر آورد 

نخل بلند و باسقی در بن شاخ ســبز خود

خوشه به خوشه گل دهد آن رطب تر آورد

گر که ز حـق طلب کند پور حسین مرتضی

 ماه رجب به دامنش زیور و گوهــــــــر آورد

(ماه صفر به دامنش زیور و گوهر آورد)

دخت امام مجتبی نجل نبی مصـــــــطفی

گل پسری چو یک قمـــــر، به نام باقر آورد

خنده با صـــفا کند کودک نو رسیده اش

 غـــــم بزداید از دلش هدیه ز داور آورد

"مخلص" دل خسـته اگر مدح و ثنای او کند

 از ید با کفایتش درّ و جواهـــــــــــــــر آورد

شعر ماه شعبان

ماه شعبان شد صفا آورده است

بــوی عنبربا  صبـــــا آورده است

غنچه ای بر شاخ طوبی چون حسین 

بــر بشر نــــور الهدا آورده است

دخت ختـــم الانبیا زهــــرا بتول

درد منـــدان را دوا آورده است

مـــرتضی دامـــاد پیغمبر کنـــون

ما ســـوی را رهنمـــا آورده است

ماه شعبان است و دل ها پر سرور

بیت زهـــرا،بیت مولا غـــرق نور

,******

ماه شعبان یک قمر آورده است

شیـــر حق زیبا گهر آورده است

مام او ام البنین آن شیــــر زن

مرتضی را شیر نر آورده است

او بود عباس و بو الفضل رشید

با خودش او کروفر آورده است

او بــود یاور به مولایش حسین

با وجودش او ظفر آورده است

ماه شعبان است و دل ها پر سرور

بیت زهـــرا،بیت مولا غـــرق نور

******

ماه شعبان است و سجـــاد آمده

رهبـــری بر جمــع عبــــاد آمده 

یک کتـــابی دارد او مثل زبــــور

مومنــــان را بحر ارشــــاد آمده

حافظی بر دین حق بعد از حسین

تا زداید کفـــر و الحـــاد آمــــده

دخت شـــاهنشاه ایران را پســـر

چون گل احمـــر به شمشاد آمده

ماه شعبان است و دل ها پر سرور

بیت زهـــرا ،ببت مولا غـــرق نور

******

ماه شعبـــان است و اکبـــر آمده

خّلق.و خویی چون پیامبـــر آمده

پـــور لیـــلی شبه پیغمبــــر علی

بر جــوانان اسوه ، رهبــــر آمده

ظهر عاشـــورا چو می گوید اذان

گوئییـــا جـــدش پیمبـــرآمده

نو گلی چون لاله بر دست حسین

لاله ای خوشــــرنگ و پرپر آمــده

ماه شعبان است و دل ها پر سرور

بیت زهـــرا ،ببت مولا غـــرق نور

******

نرگس اینک گل پسر آورده است

از یم ایمــــان گهــــر آورده است

بر رخ عالــم شعف شـــــد آشکار

چون که زهــــرایک قمـــراست

زاد روز مهــــدی صاحب زمــــان

باغ ایمـــان  را ثمـــر آورده است

یوسف زهـــرا که آمـــد بر زمین

بی پناهـــان را پدر آورده است

ماه شعبان است و دل ها پر سرور

بیت زهـــرا ،ببت مولا غـــرق نور

******

فتح الله آقاخانی(مخلص)

شعر بمناسبت میلاد حضرت علی (13 رجب)

در وصف مولود کعبه مولی الموحدین، ساقی کوثر

، علی بن ابیطالب ^{علیه السلام} بمناسبت سیزدهم 

رجب، میلاد مسعود ایشان اشعار ذیل را تقدیم 

میدارم؛ امیدوارم مورد عنایت الهی، حضرت

 علی(ع)،حضرت ابیطالب و مادر ایشان حضرت

 فاطمه بنت اسد واقع شود:

از روز ازل تا به ابد نیســـت به دنیا

هم رتبه و هم شـــــان علی آن شه والا

بر تارک عالم بدرخشــید چو خورشید

 تاریخ ندیدَه ست بســـــــانش یل دانا

تفسیر نمی شد لغتی همچو شــــجاعت

 گر نامده بُدْ شیر خــــدا حضرت مولا

او یار پیمبر بُدُ و غمخوار رســــــــالت 

کو جان عزیزش به کَفَشْ بـوده به هرجا

از نور وجودش همه عالم شــده پر نور

از جام وجودش همه، ســرمست ز صهبا

از نسـل بنی هاشم و سر فصل امامت

شدنَفْسِ پیمبر علی آن قامع اعدا

از مادر و از باب برد ارث ز هاشـــــــــم 

ضرغام صفت، شیر خدا زاهـــــدِ شبها

در ماه فروزان به جـهان دیده گشودست 

آن نادره فرزنــــــــــــــدِ ابیطالب و بطحا

در ماه رجب طلعت ســــعدش به در آمد

حیرت زده شد عقـــل، از این طلعت زیبا

قنداق نکرده ست چو او قابله دهـر

بعد از قد رعــــــــنای محمـد گل طاها

در بیت خدا آن حرم امــــــــــن الهی  

جز بنت اســـــد فاطمه ناورده پسر را

از شدت شادی و مباهات بســـــایید

هاشم سر فخرش به سماوات و ثریا

 آمد چو برون حیــــــدر کرار ز آن بیت 

غوغا و غریوی شــــده برپای ز عنقا

آن کودک زیبا و مطهر هــمه بردند

بر روی سر دست چه زیبا و چه رعنا

دردانه چو از کعبه برون آمد و تابید

از جَیْب فلک آمده بیـــرون ید بیضا

مخلص که نداردزخودش راحله ای چند

 این شعر سروده ست برد بر سر عقبی

تقدیم کند سوی علی، قاسـم رضوان

 تا اخـــــــذ نماید ز یدش جنت اعلی

مفعــول مفاعیـــل مفاعیــل فعـــولن

مفعـــول مفاعیـل مفاعیــل فعــــولن

فتح الله آقاخانی (مخلص) - اصـفهان -

رجب المـــرجب 1433 خـردادماه 1391