مناجات با امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

خورشــــــــــید عالم تاب من، ای سرور و سالار من

تا کی بمانی پشــــــــــــــــــت ابر، ای رونق بازار من

ای درد من دوری تــــــــــــــــو، ای روی تو درمان من

تا کی نبینم روی تو، ای مهــــــــــــــــــربان جانان من

در غیبتت ای نازنین,دنیـــــــا ز ظلمت قیــــــــــر گون

بغضم شکسته در گلو اشکم چو سیل از حـــد فزون

من هفــــته را طی می کنم، تا جمعه آیی بر سرم

گر جمعـــــــــه نائی بر سرم چون مرغ بی بال و پرم

یک هفته را طی می کنم، هر لحظه اش یادی کنم

شاید که این جمــــــــــــعه دگر، با دیدنت شادی کنم

در انتظارم بشـــــــــــــــــنوم، آن صوت روح افزای تو

یک جمعه از بیت الحــــــــــــــــرم، از مامن و ماوای تو

یک فرصتِ دیدار تو، تا آســـــــــــــــــــــــمان بالا برد

این "مخلص" بیچاره را، تا کهکشـــــــــــــــــان بالا برد

لایق شــــــوم من گر شبی، بر دیدنت ای مه جبین

بر خاک در گاهت بسی،صورت بســـــــــــایم بر زمین

ای با وفا رحمی نما، بیمار خود را شـــــــــــــاد کن

با یک عیادت لحظه ای او را ز غـــــــــــــــــــــم آزاد کن

توفیق اگر یارم شـــــــــــــــــــــود، رویای گلزار رخت

اشک از بصر سر می دهم، از شـــــــــوق دیدار رخت

بر چهره ات دوزم نظر کامم شــــــــود همچون شکر

با دیدن همچون گلی با چهره ای همچون قمــــــــر

سرمه کشـــــــــــم بر دیده ام با یک نظر از روی تو

روشن کنم من دیـــــده ام با  صورت دل جـــوی تو

یک فرصت دیدار تو، بر مادرت زهــــــــــــــــــرا قسم

بر عرش بالایم برد، بر روز عاشـــــــــــــــــــــــورا قسم

خورشـید عالم تاب من، ای سرور و سالار من

تا کی بمانی پشــــت ابر، ای رونق بازار من

ای درد من دوری تــو، ای روی تو درمان من

تا کی نبینم روی تو، ای مهـــربان جانان من

در غیبتت ای نازنین,دنیــا ز ظلمت قیـر گون

بغضم شکسته درگلواشکم چو سیل ازحد فزون

من هفته را طی می کنم، تا جمعه آیی بر سرم

گر جمعه نائی بر سرم چون مرغ بی بال و پرم

یکهفته راطی میکنم، هرلحظه اش یادی کنم

شاید که این جمعه دگر، با دیدنت شادی کنم

در انتظارم بشـــنوم، آن صوت روح افزای تو

یک جمعه از بیت الحـرم، از مامن و ماوای تو

یک فرصتِ دیدار تو، تا آســــــمان بالا برد

این "مخلص" بیچاره را، تا کهکشـــان بالا برد

لایق شـو من گر شبی، بر دیدنت ای مه جبین

بر خاک در گاهت بسی،صورت بسایم بر زمین

ای با وفا رحمی نما، بیمار خود را شـــاد کن

با یک عیادت لحظه ای او را ز غـــم آزاد کن

توفیق اگر یارم شـــــــود، رویای گلزار رخت

اشک از بصر سر می دهم، از شوق دیدار رخت

بر چهره ات دوزم نظر کامم شود همچون شکر

بادیدن همچون گلی با چهره ای همچون قمر

سرمه کشــم بر دیده ام با یک نظر از روی تو

روشن کنم من دیده ام با  صورت دل جوی تو

یک فرصت دیدار تو، بر مادرت زهــرا قسم

بر عرش بالایم برد، بر روز عاشـــــورا قسم

دی ماه 1392 

لی خمسةٌ

با صـــــــــــــدقِ ایمان با صفا می گویم از ژرفای جان

با ضرس قاطع بی امان دارم شــــــــــــعاری بر زبان

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

جانم بیا با ما بگو با شــــــــــــــــــــوق و با رغبت بگو

با صـــــــوت زیبا هم بگو بی ترس و بی خجلت بگو

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

فرمان ز احــــــــمد میبرم، من در رهش جان میدهم

از بهر خوشـــــــــــــــنودی او، فرمان ز حیدرم میبرم

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

با ذکر یا زهرای خود، با مصـــــــــــــــــطفی با حیدرم

هم با حســـــــــن هم با حسین با ذکرمادر  مادرم

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

با ذکر حیدر حیدرم با شور صـــــــــــــــــــــفدر در سرم

با حب زهـــــــــــــــــرا و علی من جرعه نوش کوثرم

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

دل بر حسن جان بسته ام من با حسین پیوسته ام

از دشمنش دل خســـــته ام از غیر او بگسسته ام

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

بر مصطفی، بر مرتضی، بر آل پیغمبر قســـــــــــــــــم

هرگز مبرٌم من ز این اهل کســـــــــــــــــا تا زنده ام

لی خَمســـــــــــــــةٌ اُطفی بهم حرّ الجحیم الحاطمة

المصـــــــــــــــطفی و المرتضی و ابناهما و الفاطمة

ای جان من ای جان من ای جان و ای جانان من (2)

    

دوم دیماه 1392

تصویر از سید علی عصاران

شعر مولا علی علیه السلام

کعبه مصراعی ز بیتی با صفاست            با علی این بیت بیتی جانفـزاست

کعبه باشد چون صدف گوهر علی            این صدف را لولوئی لا لا سزاست  

اسفند 1391

شعر شب جمعه

شب جمعه که با فضل وعظیم است          شب عرض دعا نزد رحیـــــم است

شب ذکــــــــــــــــر و گدایی و عبادت          شب اســــتغفروا پیش کریم است

دیماه 91