مثنوی میلادآقایان محمد و علی آقاخانی

جبهه‌ سایم بر زمین زین موهبت 

چونکه یزدان کرده بازم مرحمت

شکر ایــزد از زبان ســاری کنم 

درّ شــوقم از بصر جـــاری کنم

بار الهــا داده ای نعمت به ما

هم محمد هم علی کردی عطا

 آن یکی باشد به نام مصطفی 

وان دگر هم نام مــولا مرتضی

اولین خــرداد این قرن جدید 

گشته سنبل ها به بستانم پدید

هشت وچار ازماه خرداد از بهار

شد شکوفا غنچه های گلعــذار

هم پدر، هم مام این گل های نور

بی امان هستند در وجد و سرور

کام ما از شهد شادی چون عسل 

و جد ما از روی گل ها بی بـدل

قــرة العینند این هــر دو پسر

شاخ شمشاد اند و زینت بـر پدر

مهر بانا ای خــداوند ای کریم 

حفظ کن گلهای ما را ای رحیم

قلبشان پرکن ز عشق مصطفی 

جـا نشان مملو حب مرتضی 

شکر بیچون می کنم چندین وچند

می کنم بر مجمرم عود و سپند

تا که باشد عمرشان سبز و بلند

تا نگه دارد خداشان از گــزند

بیت مخلص شد مزین زین دو زین 

برق شادی شد هویـــدا از دو عین

دوازدهم خرداد ۱۴۰۱ دوم ذیقعده۱۴۴۳

روز تولد دو نورچشمان عزیزم آقایان

 محمد و علی آقاخانی فرزندان

 آقا مهدی و زهرا سادات خانم مرتضوی

حفظهم الله جمیعا

عکس از تبیان