کنار زنده رود

فاصله ی منزل ما تا زاینده رود حدود 500 متر است .  صبح جمعه  هجدهم فروردین سال 9۱ جهت صرف صبحانه به کنار زاینده رود رفتیم که تحت تاثیر آب روان رودخانه و فضای سبز مصفای اطراف ابیات زیر به زبانم جاری شد :

کنار زنــــــــــــــده رود ار تو نشینی             بهشت جـــــــــــــــاودان را تو ببینی

اگر زهره نشــــــــــــــیند در کنارت              تو پنــــــــــداری که درخلـــــد برینی

چو مهدی باشد و حسنا و محسن             به شاخ خودتو گلشـــــــــن را نگینی

اگر زهرا بیایــــــــــــــــــــد با محمد            چه جمع با صـــــــــــفایی را قرینی

صفورا با مطهر جــــــــــــــمع گردند            کنار گل بــــــه گلـــــــــزاری نشینی

حسین و مائده چون شاخ شمشاد            چو گل های گلســـــــــــتان وجنانی

بیا ریحان بیا زهــــــــــــــــرا تو با ما            که با هم جمع گلــــــــــــها را کزینی

بیا فاطی تو هم هــــــمراه احسان             نباشد تا به جمع مـــــــــــــا حزینی

دل مخلــــــــــص خدایا شاد گردان             که این جمع مصــــــــــفا را فزونی

ببار از آســـــــــــــمان باران رحمت             که باشـــــــــد زنده رودت را روانی