غزل پرپرواز

انگار که در من پــــــــــر پــــــــــرواز نباشد
زیرا که مـــــــرا یاور و انبــــــــــــــــاز نباشد

چندی است که از پیش من آن عامل تسکین
رفته است و مرا حال خوش وســــــاز نباشد

بر گرد و بیـــــــــا نــــزد من ای یاور دلسوز
چون غیر تو ام غم خور وهمـــــــراز نباشد

گل ها همه جمعندبه اطــــــراف و لیکن
در عشق وصــــفا چون تو یکی ناز نباشد

مخلص که نهد پای به کاشانه شــــود زار
زیرا که در آن مو نس ودمساز نباشــــــد

آذر94ایام اربعین