شعر شب و روز جمعه

 لیل و نهار جمعه را قدر بــــــدان غنیمت است   

  چون که تمــــام لحظه اش مملو از شرافت است

وقت خودت تلف مکن بهــــــــره ببر ز لحظه اش  

 درک تمـــام لحظه اش توشـــه ی در قیامت است

بارش رحمت از سمـــا در شب جمعه های نور 

  شــــامل بنده ای که او بنده ی با عبــــــادت است

در شب جمعه ها برو نغمه ی گریه ســـاز کن   

 گریه به حال و روز خود گریه ی کسب عزت است

اشک بریز و گــــریه کن یاد کن ازگناه  خـــود  

    ذکرو دعـا به جمعه شب جمله زحق عنایت است

گوشه ی مسجدی گزین بین فرشتگان نشین 

   در شب جمعه ها دعا هــــــــمره استجابت است

جلب رضایت خـــــــدا در دل شب نهفته است  

  اشک روان دل شب سوی خـــــــدا سباحت است

پیش ز رفتن از جهــــــان مخلص غافل از خدا  

 زاد معاد توشــــــــه کن مایه ی عفو و رحمت است

مخلص بهمن 93